Etappe 4
Touwen, zwemmen, suppen en heel veel lopen. Er leek geen einde aan te komen. Geen team in onze buurt voor een heel lange tijd. In de verte hoorde we op een gegeven moment stemmen…kinderen. De waren aan het zwemmen in de rivier die we al urenlang volgde. Kamp 4 kwam in zicht. De kinderen namen ons in de hand en begeleide ons joelend naar hun dorp. Daar stonden de vrouwen te juichen en te zingen. Als helden werden we onthaald. We kregen een bloemenkrans om. Een moment en gevoel dat voor altijd bij ons blijft.
De foto zegt meer dan 1.000 woorden!